Doei strand, hallo bergen!

Zondag 8 december:
Mirissa, een heerlijke plek om niet veel meer te doen dan van de zon genieten en naar het strand gaan..
In het zuiden van Sri lanka zijn de golven erg hoog en is de zee behoorlijk wild.. Was dus behoorlijk ploeteren toen we eenmaal de zee in waren, maar lekker verkoelend was het wel.
S' avonds maar eens achter het tablet gedoken en gekeken naar hoe de restvan onze reis eruit gaat zien. Australie? China? Vietnam? Keuzes genoeg, maar we hebben natuurlijk ook een budget waar we rekening mee moeten houden. Na lang nadenken besloten om na Nepal (op 14 jan) terug te vliegen naar Kuala lumpur, aangezien dat het allergoedkoopst is. Maleisie hebben we natuurlijk al gezien, dus waarschijnlijk worden het een paar dagen Singapore en op 20 jan vliegen we naar China! We zijn beide erg benieuwd naar dit enorme land!
Jullie moeten het trouwens iets langer dan gepland zonder ons doen.. wij gaan niet vanaf 1 maart weer in ons huis, maar vanaf 1 april!

Maandag:
Eigenlijk was het de bedoeling om vandaag verder te reizen, maar gisteren hoorden wij van een ander stel dat zij hebben gesnorkeld en dat er een paar schildpadden waren. Dat klonk natuurlijk veel te mooi, dus hebben we besloten om nog een dagje te blijven en te gaan snorkelen. (Na een korting gefixt te hebben bij het guesthouse)
Aan het begin van de middag naar de baai en snorkels geregeld. Wat een wilde zee! We hebben heel veel heeele mooie vissen gezien en mooi koraal, maar helaas geen schildpadden.
Aan het einde van de middag nog maar eens proberen dus. Dit keer werden we geholpen door twee lokale jongens. Volgens hen zijn de schildpadden er iedere dag, maar was de zee vandaag te wild. Op het strand de zee in de gaten gehouden en opeens kwam daar een schildpaddenkoppie boven water! Helaas was het zicht onder water te slecht, dus weer geen geluk! :(

Dinsdag:
Lang getwijfeld over of we nog een dagje moesten blijven om te snorkelen, maar besloten om toch maar verder te gaan aangezien we het binnenland ook heel graag willen zien en al lang genoeg aan de kust zijn..
Als ee aan het einde nog een paar dagen over hebben kunnen we nog weer naar de kust
Na het ontbijt bij de bushalte gaan staan voor de bus naar Matara. Jaa, dit zijn de zelfde bussen die zo hard rijden en helemaal vol zitten. Het ging allemaal vrij vlot en de tweede bus die langskwam stopte lang genoeg om met backpacks en al in te stappen.
In Matara overgestapt op de bus naar Embilipitiya en daar weer een bus gepakt naar Uda Walawe.. Weer een hele reis, maar al met al viel het reuze mee! Wel werden we, vooral Kir, overal ontzettend aangestaard, maargoed daar moeten we maar aan wennen.
In Uda Walawe gebeld naar een guesthouse die ons was aangeraden door een ander stel en gratis opgepikt met een jeep.
Prima geregeld, korting gefixt, leuk "huisje" midden in de natuur met alleen maar dierengeluiden om je heen en verder rust en uitzicht op een rivier.
Waar we geen rekening mee hadden gehouden is dat het erg afgelegen is en er niets anders op zat om te eten bij het guesthouse (uiteraard veel te duur) Toen we na aankomst besloten om een stukje te gaan lopen werden we opeens gevraagd om mee te gaanin de jeep om de omgeving te bekijken. Oke, prima!
Naar een meer gegaan en genoten van de omgeving.

Woensdag:
Tijd voor de reden voor onze komst naar Uda Walawe, het national park! Om 5:45u de wekker en om 6:30 in de jeep! Geen tijden, maar je moet er iets voor over hebben om olifanten etc te zien. Volgens meneer Lonely Planet is dit national park net zo goed, of misschien wel beter om olifanten te spotten dan de meeste parken in Afrika, dus we waren erg benieuwd!
Uiteindelijk 3 uur rondgereden en de entree + de jeep waren een rib uit onslijf maar het was de moeite waard! Heel veel olifanten gespot, een krokidil, apen, waterbuffels, de allermooiste vogels (ook weer hornbills maar nog veel groter dan op Pangkor) etc.
Na het ontbijt bij het guesthouse, wat natuurlijk weer veel te duur was en helemaal niet zo chill, hebben we een lift gekregen naar een bushalte een paar km verderop.
Weer een reisdagje dus! Eerst ik weet niet hoelang staan in een overvolle bus naar Pelmadulla en daar de volgende bus naar de volgense bestemming, Habuthale. De bus ging dwars door de bergen en heel wat meters omhoog. Aan het einde van de middag zijn we hier aangekomen en hebben we het dorpje bekeken. Het stelt vrij weinig voor, maar de omgeving is super mooi!
Vandaag hier nog een dagje rondkijken en morgen pakken we de trein naar Ella (verder naar het noorden). Deze treinreis schijnt een van de mooiste ter wereld te zijn, dus we zijn benieuwd!