Dipje? Ook dat gebeurt..

Een dip overkomt zelfs de besten.. De mooiste stad tot nu toe, maar toch vermaken we ons niet zoals we zouden moeten.. Een van de eerste dagen werden we beide ziek en lukte het niet om de kamer uit te gaan.. Daarna gelukkig wel wat dingen kunnen zien, maar minder dan we hadden gehoopt.
Naast Kathmandu zijn we naar Lalitpur, Bouddhanat en Bhaktapur geweest en hebben we de mooiste tempels, stupa's en aardigste mensen gezien, maar toch ging vaak het idee door mijn hoofd "was ik maar lekker thuis". De eerste vier maanden van de reis hebben wij redelijk wat mazzel gehad, maar in Nepal heb ik eigenlijk alleen maar last van mijn buik gehad en dan lig je toch echt het liefst in je eigen bed.. Ook helpen dagen als kerst en oud & nieuw niet echt mee en ga je teveel nadenken over allerlei dingen.. Wil ik hier nog wel zijn? Zullen we naar huis? Maar nee, deze kans hebben we maar een keer en we kunnen al minder lang wegblijven dan we hadden gedacht, dus moeten we er zoveel mogelijk van genieten!
Gelukkig de laatste tijd lekker veel contact gehad met allemaal lieve vriendjes en vriendinnetjes en dat doet me goed!
Morgen gaan we weer naar Maleisië en hopelijk gaat mn buik daar weer normaal doen!

Op 8 januari hebben we een taxi gepakt naar Bouddhanat, net iets buiten de stad, om de grootste stupa van Azië te bekijken. Wat indrukwekkend! Enorm groot en super mooi.. Daarna maar weer wat zijstraatjes ingedoken en op plaatsen uitgekomen waar volgens ons nooit een toerist komt. Op een gegeven moment kwamen we allemaal kinderen tegen die met ons op de foto wilden en die het helemaal geweldig vonden dat ze een foto van zichzelf terug konden zien op de camera :) Iedereen begon me te knuffelen en het was zo mooi om te zien hoe gelukkig deze kinderen zijn met zo weinig. We wilden wat foto's voor ze uitprinten, maar helaas lukte dat niet. Toen we een stukje doorliepen kwamen we drie jongens tegen die we al eerder hadden gezien en een daarvan zei: "Come!" Haha oké, dus wij meelopen en vragen wat we het plan was; voetballen. Na ongeveer een half uur lopen en praten kwamen we aan bij een "voetbalveld" dat meteen naast het vliegveld lag en waar ontzettend veel jongens aan het voetballen waren. Erick heeft zich dus even kunnen uitleven en heeft zelfs gescoord! ;) De jongen die ons meevroeg is trouwens 14 jaar en zijn engels was prima. Op een gegeven moment vroeg ie: "Why are you all so tall? What do you eat?" Haha..
Na een tijdje de jongens bedankt en afscheid genomen en lekker tapas gegeten met uitzicht op de stupa die ondertussen versierd was met allemaal lichtjes..

De volgende dag besloten we om naar Bhaktapur te gaan, een dorpje ongeveer 25 km verderop.. Om dit dorp in te mogen moet je als toerist 1500 rupees betalen aangezien het allemaal bescherm Unesco terrein is en er niet 1, maar 3 Durbar Squares zijn.. Jammer genoeg kwamen we dit keer niet onder het betalen uit..
We hebben de squares een beetje gemeden en zijn wat verder het dorp ingelopen waar weer verschillende mensen een praatje met ons maakten en we zelfs mee zijn genomen naar een klooster om een kijkje te nemen..
Als je door Bhaktapur loopt is het net alsof je in de middeleeuwen bent beland, overal op straat mensen die zichzelf of kleren wassen, mensen die water halen bij de waterput, mensen die van alles zelf maken zoals kasten, deuren etc en overal loslopende koeien, kippen, eenden, geiten en honden.
Helaas ging het na een paar uur mis met mijn buik, dus zijn we wat eerder weggegaan, maar veel moois gezien!

De rest van de dagen hebben we besteed aan beter worden, een dip hebben en souvenirs kopen, veel souvenirs! Alles is hier zo mooi en zo goedkoop! We mogen wel een huis erbij nemen voor alle spullen ;)

Morgen dus Kuala lumpur voor 2 of 3 nachten en dan Singapore maar eens bekijken.. Ons Azië avontuur gaat waarschijnlijk niet heel lang meer duren, maar naar huis gaan we nog niet.. We houden jullie op de hoogte!
Bedankt voor alle lieve berichtjes!