Een week in Kathmandu

Nepal, het land van de stupa's, tempels, Durbar square en de Holy men; wat een sprookje! Van meerdere mensen hebben wij tijdens onze reis het advies gekregen om naar Nepal te gaan en wat zijn wij blij dat we naar deze mensen hebben geluisterd! De stad is geweldig, de mensen zijn super vriendelijk en we kijken overal onze ogen uit!
Helaas is het niet alleen maar pracht en praal. Nepal is een ontzettend arm land en dat zie je overal.(Zelfs Thailand enzo zijn rijke lansen vergeleken bij Nepal) Nog nergens hebben wij zoveel zwerfkinderen, bedelaars en mensen met lepra gezien als hier. Zo ga je er toch echt weer flink bij stil staan hoe goed wij het eigenlijk hebben, maar soms is het wel even slikken. Kindjes van een jaar of 3 die in hun kapotte en vieze kleren verlekkerd bij de bakker naar binnen kijken en hopen dat iemand ze wat geeft, alle straatkinderen die je in Thamel aanspreken en vragen om "food" en gisteren een meisje van maximaal 10 met lepra die daardoor een arm mistte en niet kon lopen die alle mensen die langs haar liepen vastgreep.. Verschrikkelijk, maar zo is het hier en helaas kunnen wij er weinig aan veranderen.

Dan onze eerste week in Kathmandu die iets anders is gelopen dan verwacht en waarin we toch iets minder hebben gezien dan gehoopt. Nu we al een paar maanden in Azie zijn en overal de lekkerste dingen hebben gegeten bij straatstalletjes en lokale restaurantjes dachten we dat dat hier ook wel kon. Maar helaas, het is hier nog iets minder goed gesteld met de hygiene en in de nacht van 30 op 31 december werd dat duidelijk bij Eer, hele nacht wakker en ziek, zwak en misselijk! We moeten hier dus toch iets beter opletten met wat en waar we eten. Bij mij werd het temperatuurverschil me iets teveel en dat betekende niezen, hoesten, proesten, snotteren en me ontzettend lamlendig voelen. Overdag is het rond de 20 graden, maar zodra de zon ondergaat (rond 18:00u) koelt het af naar rond het vriespunt. In Nederland hebben we het natuurlijk ook vaak genoeg zo koud, maar wat zullen wij als we thuis zijn blij zijn met de verwarming! Hier kennen ze namelijk geen verwarming en iedereen loopt dus overal, ook in huis, met winterjassen aan om het een beetje warm te krijgen.
We werden toen verplicht om een paar dagen rustig aan te doen en vooral veel in bed te liggen. Van oud & nieuw hebben we dan ook niets meegekregen, maargoed dat wordt hier toch niet echt gevierd. Iedereen nog de beste wensen!

Op 3 januari vonden we dat we iets moesten ondernemen en dus zijn we Kathmandu wat verder gaan verkennen. Dit keer niet naar de toeristenwijk Thamel, maar de andere kant op en zijn we weer lekker verdwaald in allemaal kleine straatjes en onze ogen uitgekeken. Geen asfalt, overal stof (dat werkt ook niet echt mee voor je gezondheid trouwens) en super vriendelijke mensen.
Gisteren voelden we ons eindelijk goed genoeg om Kathmandu eens uit te gaan. We wilden naar Lalitpur (Patan) een dorpje dat alleen van Kathmandu wordt gescheiden door een heeule vieze rivier (zie foto's). We wilden met de taxi gaan aangezien het toch nog een paar km was van ons geusthouse, maar iedereen vroeg natuurlijk veel te veel rupees, dus hebben we besloten om te gaan lopen. Achteraf helemaal geen straf, want hoe kun je meer zien van de stad dan er doorheen te lopen? Uiteindelijk hebben we er ongeveer 2 uur over gedaan, maar we hebben het gehaald! In Nepal hebben bijna alle dorpen en steden een "Durbar Square", een plein met allemaal stupa's, tempels enz, maar als toerist moet je hier veel te veel voor betalen. In Lalitpur was dit 500 rupees, maar krenterig als wij zijn wilden we dit niet betalen. Maar gewoon weer rond gaan lopen, steegje in, steegje uit en toen twee meiden uit Brussel ontmoet die al op het plein waren geweest en een sluiproute wisten. Samen met hun dus die kant op gelopen en jahoor, toen stonden we net als in Kathmandu opeens op het plein. Helaas maar even kunnen kijken en wat foto's genomen, maar toen kwam iemand erachter dat we geen ticket hadden, dus oké weg maar weer.. Aan het einde van de middag toch maar met de taxi teruggegaan, want we hadden wel genoeg gelopen en dit kostte maar 300 rupees (nog geen €2.50). Dat we daar voor zijn gaan lopen!

We hebben nog genoeg dorpjes te bekijken in de buurt van Kathmandu en ook van Kathmandu hebben we nog lang geen genoeg, dus vandaag maar verder met het afwerken van onze lijst en kijken wat we nu allemaal weer gaan zien!
Vanavond waarschijnlijk weer nieuwe foto's online dus!
NAMASTE!!